Proeven en Geloven

Een paar weken geleden kwam er een merel in onze tuin. Ze was druk bezig, blijkbaar met het bouwen van een nest. Gezellig. We hielden haar in de gaten om te kijken waar ze heen ging. Een kleine twee meter verderop, op een omgekeerde plantenschaal, was ze een nestje aan het bouwen! Merelnest met vier lichtblauwe eieren Na een paar dagen zagen we haar niet meer. Het zou jammer zijn als ze weg was! Maar na een week was ze er weer. En ging op het nest zitten. We lieten haar natuurlijk met rust, maar ik keek altijd even in het voorbijgaan in het nest. Ik bedoel, het zat pal naast de garagedeur, daar moest ik toch dagelijks langs! Bovendien heeft ze toch zelf dit plekje uitgezocht. Tijdens het bouwen van het nest is er even een mannetje in beeld geweest, maar die heeft zich verder niet laten zien. Het nest zit net boven de deurklink Inderdaad verschenen er eieren in het nest. Lichtblauwe, vier stuks. Merel op het nest. Na een week kwamen de kuikentjes uit het ei, o w

Terwijl ik gister, tijdens de pauze van de repetitie van het kerkkoor, de verhalen van de recente pelgrimsreis naar Lourdes hoorde, toen hoorde ik ook dat kardinaal Eijk niet mee was geweest wegens ziekte. Het was wel de bedoeling geweest dat hij mee zou gaan. Een dag later, vandaag dus, lees ik in de krant op mijn telefoon het bericht, dat de kardinaal een alarmerend bericht heeft geplaatst op de website van een Amerikaans dagblad. De kop van het NOS bericht op mijn telefoon luidt: Kardinaal Eijk: paus is niet duidelijk en brengt eenheid kerk in gevaar Daarmee wordt meteen een overeenkomst duidelijk tussen Kardinaal Eijk en de paus: Beide kunnen prima de media in rep en roer brengen. Een lezing van het originele artikel op  national catholic register  of hier in het Nederlands  moet duidelijkheid geven wat de Nederlandse kardinaal nu echt beweerd heeft. Het is een vrij uitgebreid stuk en biedt daarmee inzicht in de situatie waar het om gaat: Duitse bisschoppen die van meni

Kerkbanken Mijn zoon heeft alles liefst altijd hetzelfde. Dat komt door zijn autisme. Dat kan natuurlijk niet altijd, maar waar het kan doen we het ook. Zo zitten we altijd op dezelfde plaats in de kerk. Aan de rechterkant, net/niet achter de pilaar. Soms heb ik pech, soms geluk, afhankelijk welke kant de voorganger op leunt. Voor Bud is dat minder belangrijk. Als hij maar niet tussen veel mensen hoeft te zitten, zoals in de middelste rijen, én als er maar niet teveel mensen achter hem zitten. Want die kunnen hem zien. Afgelopen zondag echter was de hele rechterkant afgezet met rood-wit lint. We keken elkaar maar eens aan, en toen keek ik naar links, en zag wat Bud al gezien had: óók lint. Waarom zit dat lint daar? Dat zullen we zo vast wel horen, maar eerst: waar gaan we zitten? Achteraan, daar hoefde hij niet lang over na te denken. Gelukkig had ik vandaag wél mijn bril bij me. Het evangelieverhaal van vandaag vond ik erg mooi. Jezus zegt: ik ben de wijnstok, gij de